Punih 25 godina Dušan Lojpur, profesor srspkog jezika i književnosti u šamačkoj Srednjoj školi sa učenicima održava živom pozorišnu umjetnost. Premda su se pozorišta osnivala i gasila, mijenjala im se imena, sa radom ipak nikada nije prestajalo.

Posljednje osnovano pozorište sada nosi ime “Ušće teatar” i u pogonu je dvije godine, a predstave koje se izvode, obično su satiričnog karaktera, vezane za probleme lokalne zajednice. Učenicima koji ih igraju, ove predstave su potencijalna afirmacija, jer bi neko od njih trenutni hobi mogao pretvoriti u profesiju, piše Srpska Cafe.

Sve je počelo kroz dramsku sekciju koju je profesor pokrenuo prije 25 godina kada je došao u školu. Predstave su igrali i u opštinama oko Šamca, ali zbog manjka finansijskih sredstava, nisu bili u mogućnosti otići i dalje. Međutim, ambicija da se nastupi na nekim festivalima i dalje je pristuna među članovima ove trupe.

Satire su vezane za probleme i dešavanja sa kojima se susreće lokalni stanovnik ove sjeverne opštine u Republici Srpskoj, a najveći dio posla obavlja sam profesor.

– Tekst za predstavu pišem ja, a u posljednje vrijeme teme su više univerzalne. Odvojio sam se od politike, više se orijentišemo na satiru aktuelnih događaja. Nova predstava koju ćemo uskoro izvesti zove se “Odlazak u Njemačku”, koja je vezane za trend masovonog isljevanja sa našeg područja – rekao je profesor.

Prema njegovim riječima, talenta u srednjoj školi u Šamcu nikada nije nedostajalo.

– Djeluje mi interesanto to što je ovaj teren pogodan za ovu vrstu umjetnosti. Dugi nizi godina se bavim pozorišnom umjetnošću i u svakoj generaciji pronađem nekoliko istinskih talenata koji vole to što rade i odlično im ide. To se može vidjeti kroz to što mi ovdje i nemamo neku zaradu, štaviše naše predstave većinom su vezane za neku humanitarnu akciju – kaže Lojpur.

Što se tiče pomoći opštine, ona je uvijek prisutna u onoj mjeri koliko rukovodstvo može da pomogne.

– Osnovnu podršku smo uvijek dobijali od opštine i od Kulturnog centra koji je otvoren. Nije mnogo, ali opet dovoljno da bar održimo predstavu – ističe Lojpur.

Jedan od trenutnih aktivnih članova je Andrej Pavlović, učenik četvrtog razreda Gimnazije, koji sa profesorom sarađuje od prve godine srednje škole.

– Prije četiri godine kada sam došao u prvi razred srednje škole, bio sam u recitatorskoj sekciji da bi me profesor Lojpur pozvao u tadašnje pozorište “Bibac”, čiji sam ja član i danas. “Ušče teatar” smo osnovali prije dvije godine i veoma smo aktivni. Do sada smo nastupali u Šamcu i Modriči, a ja sam posjetio veliki broj radionica i seminara širom Bosne i Hercegovine, gdje sam radio na usavršavanju – kazao je ovaj mladi glumac.

Osim što služe da zabave publiku, predstave su odlična prilika i za učenike da se afirmišu kao glumci, a pravi primjer toga predstavalja bivši član pozorišta, a sada student na Akademiji dramskih umjetnosti u Tuzli Predrag Erletić.

– Mogu slobodno da kažem da je to što sam prihvatio da igram u pozorištu bila jedna od ključnih tačaka u mom životu. Tu sam shvatio da je gluma najljepša stvar kojom čovjek može da se bavi i uveliko sam počeo razmišljati o upisivanju na Akademiju. Amatersko bavljenje glumom mi je veoma pomoglo pri upisu na fakultet, jer sam spoznao mnogo korisnih stvari koje zahtijeva studij glume, kao što su izdržavanje svih fizičkih i psihičkih napora na sceni, da na vrijeme dolazim na probe, da se obavezno zagrijem pred izlazak na scenu i što je najvažnije da volim to što radim – jasan je Erletić.

Brucoš na Akademiji pozvao je sve mlade ljude koji imaju volje i želju da se obavezno amaterski bave glumom, da se ne stide izlaska na scenu, da se ne obaziru na negativne komentare drugih, nego da se igraju i uživaju.