Jedan broj oficira podoficira i građanskih lica na službi u bivšoj JNA, koji smo bili angažovani u Vojsci Republike Srpske, više od dvadeset godina sa porodicama trpimo svojevrsnu diskriminaciju.

Ove su tvrdnje ratnog komandanta brigade sa Ozrena penzionisanog potpukovnika Goluba Panića, koji se početkom ratnog sukoba u BiH u redove VRS priključio iz Hrvatske, gdje je kao kapaten Prve klase i starješina jedinice JNA službovao u Šibeniku.

“Nakon završetka ratnog sukoba u BiH, nas su 2001. godine pozvali da se u kratkom roku izjasnimo da li želimo da penziju primamo kao penzioneri bivše JNA i iz Srbije ili kao penzioneri RS. Zapravo, oni koji su imali manje od 30 godina staža su imali tu mogućnost, a onima starijim po sili zakona određeno je penzionisanje u Srbiji”, izjava je Panića, koji je i predsjednik Regionalne i Gradske Organizacije ratnih vojnih starješina VRS Doboj.

Pojasnio je da se, po njemu, diskriminacija ogleda u tome što penzioneri koji žive u RS, a penziju primaju iz Srbije, nemaju mogućnost liječenja u Srbiji, banjske rehabilitacije, dobijanje lijekova uz plaćanje participacije, već ih plaćaju u punoj cijeni, a oni koje uglavnom koriste su preskupi.

Takođe, nemaju pravo na jednokratne pomoći ni u Republici Srbiji ni u RS, niti pravo na sedmične popuste od deset odsto u trgovinama kao ostali penzioneri, ne mogu podizati kredite u RS, a takođe ni u susjednoj državi.

“Posebno smo se osjećali poniženo kada u ovoj eri pandemije nismo imali pogodonosti kao svi ostali penzioneri, Srbija je svojim penzionerima isplaćivala pomoć više puta, ali ne i nama, jer nemamo aktivno prebivalište u zemlji čiju penziju dobijamo. Nismo imali pomoć ni od vlasti u RS”, ne bez ogorčenja nam se požalio Panić.

Lj. ĐURIĆ