U  Šamcu i Srpskoj Tišini služen je parastos za poginule pripdanike VRS, civilne žrtve rata i žrtve Drugog svjetskog rata.

U crkvi Svetog Velikomučenika Dimitrija služena je liturgija, a nakon toga položeni vijenci na spomenik Decembarskim žrtvama u Šamcu za 71 srspkog civila sa područja ove opštine koje su 1. decembra 1944. godine strijeljale ustaše.

Spomenik je podignut prošle godine za 56 nedužnih srpskih žrtava iz Srpske Tišine, 12 iz Šamca, dvije žrtve iz Brvnika i jednu iz Pisara.

U Srpskoj Tišini služen je parastos za poginule u odbrambeno - otadžbinskom i Drugom svjetskom ratu u ovom mjestu gdje je poginulo 10 boraca i tri civilne žrtve rata, a u Drugom svjetskom ratu poginulo je 128 mještana iz Srpske Tišine, od kojih su 1. decembra 1944. godine ustaše svirepo ubile 59 Srba među kojima je i deset djece.

Nakon parastosa i polaganja vijenaca u hramu „Pokrova presvete Bogorodice“ u Srpskoj Tišini služena je zaupokojena liturgija, a služio je sveštenik Jovo Lakić.

Predsjednik Savjeta MZ Srpska Tišina, potomak Luka Stanojević kaže da su među nevino ubijenim žrtvama tri imena Stanojevića koji su nastradali direktno od ustaške ruke

- Ubijeni su mi djed Lazar, očev otac, djed Dušan Jocić majčin otac. Moj pradjed Jakov Stanojević strijeljan je na ćupriji u Tišini. U otadžbinskom ratu izgubio sam brata Milorada - kaže Stanojević dodajući da im ovaj dan mnogo znači jer se tada poklanjaju žrtvama i prenose sjećanja na svoje potomke kako se ovo zlo nikada ne bi zaboravilo i nikome više ponovilo.

Potomak žrtava, osamdesetrogodišnji Gojko Tutnjević izgubio je oca 1. decembra 1944. godine kada je imao samo sedam godina.

- Došle su ustaše u Tišinu i pokupile Srbe, mirne ljude koji nisu imali nijednu pušku niti su pružali otpor. NJih su prevarili i pozvali da dođu na sastanak u neki štab i onda ih kamionom odvezli na kej na rijeku Savu, prevezli preko Save u Slavonski Šamac i svirepo ubili - prisjetio se Tutnjević.

Mihajlo Đurđević predsjednik mjesne boračke organizaije Tišina ističe da se u Srpskoj Tišini dogodio najveći pokolj nad srpskim življem za jedan dan u odnosu na sva sela u Posavini i da je muška populacija prepolovljena.

- Ovdje su stradali nevini ljudi, koji su vjerovali komšijama. Za njihove grobove se ne zna, ne možemo reći „laka im zemlja“, nego samo možemo reći neka im duše počivaju u miru - rekao je Đurđević.

Načelnik opštine Šamac Đorđe Milićević istakao je da su odali poštu nevino ubijenim žrtvama 1. decembra 1944. godine.

- Ubijeni su samo zato što su pripadali jednom narodu i jednoj vjeri. Jaka  su sjećanja jer u Tišini ne postoji kuća koja nije nekog svog izgubila. Odajemo poštu nevino stradalim žrtvama sa nadom i vjerom duboko da se ovo zlo neće ponoviti u istoriji srpskog naroda, duboko ubijeđen da će generacije koje dolaze cijeniti sve  žrtve, a najveća žrta je ljudski život koji su oni dali u Drugom svjetskom ratu i poslednjem otadžbinskom ratu - kaže Milićević.

On je dodao da ga posebno raduje što je u njegovom mandatu zajedno sa Boračkom organizacijom MZ Tišine napravljen spomenik u Šamcu koji je otkriven prošle godine.

Opština Šamac