Nakon kraće i teške bolesti u Šamcu je preminuo Svetozar Evđić, poznati i priznati društveno – politički i sportski radnik.
U poslednjih 30 godina obavljao je niz važnih dužnosti i sve ih je priveo kraju ljudski – bez mrlje! Po zvanju diplomirani inženjer poljoprivrede, po držanju i karakteru – čovek! Ljudina prve klase! Bio je oženjen, otac dvoje djece.
Svetozar Evđić rođen je 2.novembra 1962.godine u Kruškovom Polju kod Šamca. Osnovnu školu pohađao je u Crkvini, gimnaziju u Modriči, a diplomirao je na Poljoprivrednom fakultetu u Novom Sadu. Od 1987. do 2004. godine bio je pripravnik, upravnik i direktor “PIK” Šamac, pa dvije godine direktor Poljoprivrednog zavoda Doboj, potom direktor u preduzeću “Primus – agro”, a poslednjih pet godina radio je u Opštinskoj upravi. Smrt ga je zatekla na poslu savjetnika načelnika opštine Šamac.
Za prijatelje “Evđija”, bio je uspravan i kada je najteže.
Posebna strast i ljubav bili su mu fudbal i Borac, pa je tugovao pre četiri godine kada je Bosna tekla centrom Šamca, a ne svojim koritom, te je odnosila sve što je pripadalo sportu, Borcu, običnom čovjeku.
Ličnim zalaganjem, uz podršku prijatelja i saradnka, osposobio je pomoćni teren Borca, kasnije je Gradski stadion u Šamcu obnovljen, a “Evđija” za svoj doprinos proglašen najboljim fudbalskim radnikom Republike Srpske za 2014. godinu. Ni Sportski žurnal, ni Fudbalski savez Republike Srpske nisu pogriješili, znali su o kome se radi. O prvom čovjeku šamačkog fudbala, o drugom čovjeku Borca, o članu Skupštine FS RS. Podjednako uspješan bio je i pčelar, voćar, a na raznim susretima ratara, agronoma, ljudi ove struke, Svetozar Evđić je doživljavan kao autoritet posebne vrste.
Sada kada je zaplovio svojim morima, ostaje da se kaže: otišao je sa životne scene čovek čiji je trag neizbrisiv.
